امروز همش این شعر سهراب تو سرمه که :

قایق از تور تهی

و دل از آرزوی مروارید....

.

قایقی خواهم ساخت

خواهم انداخت به آب

دور خواهم شد از این خاک غریب

پشت دریا ها شهری است

که در آن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است...

.

.

+دلم برای خودِ اهل مطالعه و نوشتنم تنگ شده.

سفارش های یلدا که تموم شد جداً و جداً و جداً به این موضوع رسیدگی میکنم ان شاءالله